Przymierze z Vardenami
From Krasnapedia
Contents |
Świat: Alagaësia
Przymierze z Vardenami - przymierze z ugrupowaniem ludzi, którzy uciekli spod władzy Galbatorixa i sprzeciwili mu się chcąc zakończyć jego panowanie w Imperium. Największą nadzieję na wygranie z Galbatorixem dawał Vardenom Eragon Cieniobójca, oraz przymierze z elfami (pod wodzą królowej Islanzadí), krasnoludami (pod wodzą Hrothgara, a później Orika), Surdanami (pod wodzą króla Orrina) i urgalami (pod wodzą Nar Garzhvoga). Przywódcą przymierza ze strony ludzi był w okresie ukrycia Ajihad, a po nim jego córka Nasuada.
Przed Bitwą na Płonących Równinach
Przymierze ze strony krasnoludzkiej zapoczątkował najpewniej król Hrothgar. Na początku polegało ono przede wszystkim na ukryciu Vardenów przed Galbatorixem w Farthen Dûrze. Później jednak do Vardenów dołączył Eragon, oraz rozegrała się Bitwa w Farthen Dûrze. Po bitwie, Vardeni postanowili opuścić kryjówkę i udali się do Surdy (państwa niepodległego władzy Galbatorixa). Wkrótce później Vardeni wraz z Surdanami, oraz urgalami zdecydowali się zaatakować Imperium. Tuż przed bitwą na Płonących Równinach do sojuszu dołączyły urgale. Natomiast podczas niej zginął król Hrothgar i przymierze ze strony krasnoludzkiej zostało tymczasowo zawieszone. Vardeni czekali na decyzję klanów, co do wyboru nowego grimstnzboritha - od tego czy będzie on im przychylny zależało czy przymierze będzie trwało dalej.
Orik o sytuacji po śmierci Hrothgara
Tak mówił grimstborith Orik o sytuacji panującej w tym okresie pomiędzy klanami: Minęły już niemal dwa stulecia, odkąd ostatnia dûrgrimstvren, wojna klanów, wstrząsnęła posadami naszego narodu (...) Lecz, na czarną brodę Morgothala, dziś stoimy na krawędzi nowej wojny. (...) Napięcie pomiędzy klanami jest silniejsze niż ktokolwiek pamięta. Śmierć Hrothgara i inwazja Nasuady na Imperium wzburzyły krew, odnowiły stare spory i dodały sił tym, którzy uważają, że szaleństwem byłoby sprzymierzyć się z Vardenami. (...) są przekonani, że nie da się pokonać Galbatorixa, a ich argumenty trafiają do naszego ludu. (...) Ci, którzy sprzeciwiają się Vardenom, zapominają o zagrożeniu ze strony Galbatorixa. Mówią, że jeśli odmówimy schronienia Vardenom, nie przyjmiemy (...) [ Eragona ] i Saphiry w pięknym Tronjheimie, Galbatorix nie będzie miał powodów wypowiadać nam wojny. Mówią, że jeśli pozostaniemy sami, ukryci w jaskiniach i tunelach, nie mamy się czego lękać ze strony króla. Nie pojmują, że głodu władzy Galbatorixa nie da się zaspokoić i że nie spocznie, dopóki cała Alagaësia nie legnie u jego stóp. (...) Nie pozwolę naszej rasie kryć się tchórzliwie w tunelach niczym spłoszone króliki, aż w końcu wilk dokopie się do nas i pożre wszystkich. Musimy walczyć dalej, z nadzieją że w jakiś sposób zdołamy odkryć, jak zabić Galbatorixa. I nie pozwolę, żeby naszą nacją wstrząsnęła wojna klanów. W obecnej sytuacji kolejna dûrgrimstvren zniszczyłaby naszą cywilizację i zapewne skazała na klęskę Vardenów. (...) Dla dobra mego ludu zamierzam sam starać się o tron. Dûrgrimstowie Gedthrall, Ledvonnû i Nagra obiecali mi już poparcie. Jednak jeszcze wielu stoi między mną i koroną. Nie będzie łatwo zdobyć dość głosów, żeby zostać królem.[1]
Wybór kolejnego grimstnzboritha
Po śmierci Hrothgara nadszedł czas na wybranie kolejnego władcy. Kandydatami na to stanowisko byli:
- Gannel z Dûrgrimst Quan (popierany przez Dûrgrimst Ebardac i Dûrgrimst Ragni Hefthyn),
- Íorûnn z Dûrgrimst Vrenshrrgn (popierana przez Dûrgrimst Urzhad),
- Nado z Dûrgrimst Knurlcarathn (popierany przez Dûrgrimst Az Sweldn rak Anhûin, Dûrgrimst Fanghur i Dûrgrimst Feldûnost),
- Orik z Dûrgrimst Ingeitum (popierany przez Dûrgrimst Gedthrall, Dûrgrimst Ledwonnû i Dûrgrimst Nagra).
Grimstborithem, którego poparł Eragon Cieniobójca, a tym samym Vardeni, był najbardziej sprzyjający im Orik. O ile Íorûnn najwyraźniej pragnęła tronu dla samej wiążącej się z nim władzy, a Gannel nie wydawał się otwarcie wrogi Vardenom - choć nie okazywał im też przyjaźni - Nado gwałtownie sprzeciwiał się zaangażowaniu w sprawy Eragona, Nasuady, Imperium, Galbatorixa, królowej Islanzadí, i (...) jakiejkolwiek żywej istoty poza łańcuchem Gór Beorskich.[2]
W trakcie rozmów pomiędzy grimstborithami Orikowi udało się przekonać Havarda z Dûrgrimst Fanghur do przyjęcia jego oferty. Havard zgodził się obniżyć podatek na sól, którą Dûrgrimst Fanghur sprzedaje Ingeitum - w zamian za letni dostęp do (...) tunelu [ Dûrgrimst Ingeitum ] do Nalsvrid-mérny, by mogli polować na czerwone jelenie gromadzące się nad jeziorem podczas ciepłych miesięcy.[3] Dzięki czemu prawie pozyskał jego głos.
Vardeni przewidywali, że wybory mogą ciągnąć się tygodniami, ale przyspieszyło je wydarzenie jakim był zamach na Eragona.
