Protokoły Internetu

From Obrona

Protokoły komunikacyjne to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia komunikacyjne w celu nawiązania łączności i wymiany danych. Dzięki temu, że połączenia z użyciem protokołów odbywają się całkowicie automatycznie typowy użytkownik zwykle nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia i nie musi o nich nic wiedzieć.

Klasyczne protokoły, których prawzorem był protokół telexu składają się z trzech części:

• procedury powitalnej (tzw. "handshake") która polega na przesłaniu wzajemnej podstawowej informacji o łączących się urządzeniach, ich adresu (nr. telefonu), szybkości i rodzaju transmisji itd, itp,
• właściwego przekazu danych,
• procedury analizy poprawności przekazu (np: sprawdzania sum kontrolnych) połączonej z procedurą pożegnania, żądaniem powtórzenia transmisji lub powrotem do procedury powitalnej

Przesyłana informacja może być porcjowana - protokół musi umieć odtworzyć informację w postaci pierwotnej.

Protokołami tego rodzaju posługują się:

• teleksy,
• faksy,
• modemy,
• programy komputerowe,
• wiele innych urządzeń, włącznie z np. pilotami do telewizorów.

Protokoły służące programom komputerowym do porozumiewania się między sobą poprzez Internet są określone przez IETF (ang. Internet Engineering Task Force) nieformalne, międzynarodowe stowarzyszenie osób zainteresowanych ustanawianiem standardów technicznych i organizacyjnych w Internecie) w dokumentach zwanych RFC (ang. Request For Comment - seria numerowanych dokumentów informacyjnych wydawanych przez IETF).

Warstwy Przesyłanie danych komputerowych to niezwykle trudny proces, dlatego rozdzielono go na kilka "etapów", warstw. Warstwy oznaczają w istocie poszczególne funkcje spełniane przez sieć. Najbardziej powszechny sposób organizacji warstw komunikacji sieciowej to Model OSI, stosowany jest również TCP/IP.

Popularne protokoły wysokopoziomowe (aplikacyjne) i ich standardowe porty:

• BOOTP - serwer 67, klient 68
• DNS - 53
• Finger - 79
• FTP - 21
• Gopher - 70
• HTTP - 80, dodatkowe serwery, np. proxy, są najczęściej umieszczane na porcie 8080
• HTTPS - 443 (HTTP na SSL)
• IMAP - 143
• IMAP3 - 220
• Jabber
• IRC - 6667
• LDAP - 389
• LDAPS - 636 (LDAP na SSL)
• MySQL - 3306
• NNTP - 119
• POP3 - 110
• SPOP3 - 995 (POP3 na SSL)
• PostgreSQL - 5432
• Rsync - 873
• SMTP - 25
• SSH - 22
• Telnet - 23
• TFTP - 69
• WAP
• X11 - od 6000 do 6007
• XMPP

Osobną klasą protokołów komunikacyjnych są protokoły do komunikacji grupowej (multicast), używane m.in. do transmisji telewizyjnych przez Internet, telekonferencji itp. Przykładami takich protokołów są RMTP (Reliable Multicast Transport Protocol), TOTEM, XTP, Muse i inne.

Protokoły stosowane w automatyce przemysłowej

• modbus
• profibus

Komplet protokołów sieci Internet
Warstwa aplikacji:	ADSP, APPC, Appletalk, AFP, DAP, DLC, DNS, ED2K, FTAM, FTP, HTTP, HTTPS, IMAP, IRC, Named Pipes, NCP, NetBIOS, NWLink, NBT, NNTP, NTP, PAP, POP3, RPC, SMTP, SMB, SSL, SSH, TDI, Telnet, X.400, X.500, XDR, ZIP
Warstwa transportowa:	AEP, ATP, NBP, NetBEUI, RTMP, RTP, SPX, TCP, UDP,
Warstwa sieciowa:	ARP, IP, ICMP, IPsec, NAT, NWLink, NetBEUI, DDP
Warstwa dostępu do sieci:	10BASE-T, 802.11 WiFi, ADSL, Ethernet, EtherTalk, Fibre Channel, ISDN, LocalTalk, NDIS, ODI, PPP, RS-232, SLIP, Token Ring, TokenTalk, V.90

[edit] Pochodzenie tekstu

Tekst pochodzi z polskiej Wikipedii lub opiera się na haśle z Wikipedii i udostępniony jest na licencji GFDL.

• Co to GFDL? - artykuł na pl.wikipedia.org
• GFDL - licencja GFDL w witrynie gnu.org