Tronjheim

From Krasnapedia

(Difference between revisions)
(Sala obrad)
Line 27: Line 27:
=== Sala obrad ===
=== Sala obrad ===
-
Okrągła sala o zakrzywionych ścianach, wykuta głęboko poniżej centrum Tronjheimu. W sali stoi okrągły stół, ozdobiony (jak większość ważniejszych przedmiotów na niższych poziomach miasta) herbem [[Korgan]]a i [[Ingeitum]]. Stół otaczają ciężkie rzeźbione krzesła.
+
Okrągła sala o zakrzywionych ścianach, wykuta głęboko poniżej centrum Tronjheimu. W sali stoi okrągły, granitowy stół, ozdobiony (jak większość ważniejszych przedmiotów na niższych poziomach miasta) herbem [[Korgan]]a i [[Ingeitum]]. Stół otaczają ciężkie rzeźbione krzesła.
=== Sale wykute przez [[Korgan]]a ===
=== Sale wykute przez [[Korgan]]a ===

Revision as of 03:13, 28 February 2010

Contents

Świat: Alagaësia

Tronjheim - stolica krasnoludzka, położona w Farthen Dûrze. Elfy nazywały go Miastem Wiecznego Zmierzchu. Ponieważ promienie słońca nie oświetlały miasta-góry - prócz oszałamiającej półgodziny przed i po południu w środku lata.[1]

Sale i korytarze Tronjheimu

Bramy Tronjheimu

Każdej z bram Tronjheimu strzegły dwa trzydziestostopowe złote gryfy. Tuż przed wrotami (od wewnątrz) stały wyniosłe kolumny z czerwonego jaspisu i groźnie szczerzące kły rzeźby bestii.

Komnata główna

Z zachodniego korytarza prowadzącego do krateru Farthen Dûru, dochodziło się do czteropiętrowego majestatycznego korytarza, prowadzącego do serca Tronjheimu. Na końcu korytarza stały kolumny z czarnego onyksu, zwieńczone żółtymi cyrkoniami trzykrotnych rozmiarów rosłego męża, (...) [oraz okrągła komnata] w sercu Tronjheimu. Komnata miała tysiąc stóp szerokości, posadzkę z polerowanego karneolu zdobił wizerunek młota otoczonego dwunastoma gwiazdami o pięciu ramionach. Był to herb Dûrgrimst Ingeitum, a także pierwszego krasnoludzkiego króla Korgana, który odkrył Farthen Dûr, szukając złota. Naprzeciw (...) i po obu bokach trzy przejścia wiodły do trzech innych sal, otaczających serce miasta-góry. Komnata nie miała sklepienia sięgała aż do szczytu Tronjheimu milę wyżej. Tam mieściła się smocza twierdza [której podłogę tworzył Isidar Mithrim, będąc jednocześnie sufitem okrągłej komnaty] (...) krasnoludy zawiesiły ściany niezliczonymi pozbawionymi płomieni latarniami. W tej jednej komnacie jaśniało ich tysiące. Jasna latarnia wisiała na co drugiej kolumnie zakrzywionych arkad, okalających każdy poziom miasta-góry. Kolejne osadzano wewnątrz, oznaczając wejścia do niezwykłych, nieznanych komnat, a także Vol Turin, Nieskończone Schody (...) Efekt był jednocześnie niesamowity i zjawiskowy. Latarnie mieniły się wszystkimi barwami tęczy, zupełnie jakby ściany sali wysadzono tysiącami lśniących klejnotów.[2]

Vol Turin

Vol Turin, Nieskończone Schody - schody biegnące spiralą z serca Tronjheimu na jego szczyt.

Smocza twierdza

Twierdza znajdująca się na szczycie Tronjheimu. Mieszkali w niej Smoczy Jeźdźcy wraz ze swoimi smokami, w trakcie odwiedziny w Tronjheimie.

Wspólne sale jadalne

Wiele długich, niskich pomieszczeń, gdzie wzdłuż jednej ściany ustawiono kamienne stoły, a przy drugiej krasnoludy krzątały się wokół steatytowych pieców. (...) [można się tam posilić m.in.] żytnim chlebem, jedną z ryb o białym mięsie, które krasnoludy łowiły w podziemnych jeziorach, grzybami i utartymi bulwami[3], oraz cienkim, wodnistym, śniadaniowym piwem.

Sala obrad

Okrągła sala o zakrzywionych ścianach, wykuta głęboko poniżej centrum Tronjheimu. W sali stoi okrągły, granitowy stół, ozdobiony (jak większość ważniejszych przedmiotów na niższych poziomach miasta) herbem Korgana i Ingeitum. Stół otaczają ciężkie rzeźbione krzesła.

Sale wykute przez Korgana

Komnaty wykute przez Korgana w czasie budowy Tronjheimu. Od tamtej pory krasnoludy rzadko z nich korzystają - wyłącznie kiedy cała rasa zbiera się w Farthen Dûrze.

Wygląd jednej z tych sal został tak opisany: W ścianie z jednej strony ziało pięć czarnych łukowatych otworów. Drugą zdobiła płaskorzeźba szczerzącego kły niedźwiedzia, wysoka na dwadzieścia stóp. Niedźwiedź miał złote zęby i okrągłe fasetkowate rubiny zamiast oczu.[4]

Przypisy

  • 1) Źródło: C. Paolini Brisingr (Rozdział: Krew na kamieniach), tłum. P. Braiter.
  • 2) Źródło: C. Paolini op. cit.
  • 3) Źródło: C. Paolini op. cit.
  • 4) Źródło: C. Paolini op. cit.
Personal tools