Podstawowe pojęcia niezawodności

From Obrona

Current revision as of 23:26, 10 July 2006

Niezawodność (ang. reliability) jest to własność obiektu mówiąca o tym, czy pracuje on poprawnie (spełnia wszystkie powierzone mu funkcje i czynności) przez wymagany czas i w określonych warunkach eksploatacji (w danym zespole czynników wymuszających).

Niezawodność obiektu jest określona przez prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia opisanego definicją:

R(t) = Pr {t >= τ}

gdzie:

• R(t) - niezawodność
• t - czas pracy bez uszkodzenia
• τ - założony (lub wymagany) czas pracy bez uszkodzenia

Dla obiektów nienaprawialnych przyjmujemy następujące założenia:

• dla t=0 wartość R(0)=1
• funkcja niezawodności jest nierosnąca
• dla t dążącego do nieskończoności lim R(t)=0

[edit] Pochodzenie tekstu

Tekst pochodzi z polskiej Wikipedii lub opiera się na haśle z Wikipedii i udostępniony jest na licencji GFDL.

• Co to GFDL? - artykuł na pl.wikipedia.org
• GFDL - licencja GFDL w witrynie gnu.org

[edit] Podstawowe pojęcia (notatki - niestety niepełne)

Niezawodność jest to własność obiektu, mowiąca o jego poprawnej pracy w określonym czasie i określonych warunkach.

Miarą niezawodnośći obiektu jest prawdopodobieństwo, że będzie on poprawnie realizował swoje funkcje w określonych warunkach i w określonym czasie.

Diagnostyka - związana jest z szukaniem, lokalizowaniem czy wskazywaniem uszkodzenia.

MTBF = MTR + MTTFF

MTBF - średni czas pomiędzy uszkodzeniami

MTR - średni czas odnowy

MTTFF - średni czas pracy do uszkodzenia

Funkcja gotowości - A(t) - Funkcja gotowości obiektu naprawialnego jest to prawdopodobieństwo, że w chwili t obiekt będzie realizował poprawnie swoje zadanie (odpowiada na pytanie jakie jest prawdopodobieństwo, że obiekt jest sprawny, tzn nie jest w naprawie).

Współczynnik gotowości A - jest to wartość graniczna funkcji gotowości przy czasie dążącym do nieskończoności.

Element jest to obiekt, który posiada własną miarę niezawodności. Może nią być intensywność uszkodzeń, funkcje niezawodności itp.

System jest to obiekt, którego miary niezawodności są funkcjami miar niezawodności elementów.

System złożony jest to wielofunkcyjny obiekt realizujący poprawnie niektóre funkcje niezależnie od zaistniałych niesprawności.

Struktura niezawodnościowa jest to odwzorowanie wpływu uszkodzeń elementów na niezawodność systemu.

[edit] Bibliografia

• Wojciech Zamojski, Teoria i technika niezawodności, Wrocław 1976

[edit] Źródła informacji

• Z zasobów zak.ict.pwr.wroc.pl: Badania niezawodnościowe i statystyczna analiza ich wyników [PDF 135kB]