Zamach na Eragona
From Krasnapedia
(→Przebieg zamachu) |
(→Przebieg zamachu) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
Napastnicy przez cały czas byli chronieni magią, tak więc [[Eragon]] nie mógł zaatakować ich magicznie. | Napastnicy przez cały czas byli chronieni magią, tak więc [[Eragon]] nie mógł zaatakować ich magicznie. | ||
| + | |||
| + | Gdy [[Eragon]] otrząsnął się po wybuchu - złożył przysięgę, że nie pozwoli by ten atak i zabicie [[Kvîstor]]a uszły płazem temu, kto zaplanował ów zamach. | ||
== Dowody o winie [[Az Sweldn rak Anhûin]] == | == Dowody o winie [[Az Sweldn rak Anhûin]] == | ||
Revision as of 04:07, 28 February 2010
Contents |
Świat: Alagaësia
Zamach na Eragona - nieudany zamach na życie Eragona Cieniobójcy, przygotowany przez Dûrgrimst Az Sweldn rak Anhûin. Zamach ten miał miejsce w trakcie wyboru nowego króla - następcy Hrothgara i miał duży wpływ na sukces Orika, a tym samym Vardenów.
Przebieg zamachu
Próba zamachu została przeprowadzona w korytarzu tuż obok sali z płaskorzeźbą niedźwiedzia. Eragona, Kvîstora i trzech pozostałych strażników zaatakowało siedmiu krasnoludów ubranych na czarno. Atakujący byli uzbrojeni w długie ostre sztylety o jasnych klingach mieniących się wszystkimi barwami tęczy i metalowe tarcze z ostrym szpikulcem po środku. Pierwszy zginął Kvîstor zabity przez jednego z napastników ciosem w szyję. Chwilę później Eragon pomścił jego śmierć. Kolejnymi trzema ofiarami okazali się być następni napastnicy, dekapitowani przez Eragona. Następnego z napastników zabili trzej strażnicy Eragona, a przedostatniego ponownie on sam. Walkę zakończył wybuch jednej z erisdar trafionej sztyletem, a ostatni napastnik zginął od poparzeń. Wszyscy trzej strażnicy Eragona przeżyli wybuch.
Napastnicy przez cały czas byli chronieni magią, tak więc Eragon nie mógł zaatakować ich magicznie.
Gdy Eragon otrząsnął się po wybuchu - złożył przysięgę, że nie pozwoli by ten atak i zabicie Kvîstora uszły płazem temu, kto zaplanował ów zamach.
Dowody o winie Az Sweldn rak Anhûin
- Przy ciałach napastników znaleziono bransolety ze splecionego końskiego włosia i błyszczących ametystowych kaboszonów. Ta odmian ametystu rośnie tylko w czterech częściach Gór Beorskich. Trzy z nich należą do Az Sweldn rak Anhûin.[1]
Przypisy
- 1) Źródło: C. Paolini Brisingr (Rozdział: Krew na kamieniach), tłum. P. Braiter.
