Szczury w ścianach
From Wfrp2
20 VIII 2522 kalendarza imperium / 15.01.2006 n.e.
Bohaterowie:
- Eldril - elfka, rzecznik rodu
- Ermintruda - kobieta, włóczykij
- Vicki - kobieta, łowca nagród
- Gildril- elf, wojownik klanowy
- Jari - krasnolud, gladiator
- Martel - człowiek, uczeń czarodzieja
Streszczenie:
Do Middenheim bohaterowie wkroczyli wycieńczeni długą wędrówką na szczyt Góry Ulryka. Potężne miasto oparło się oblężeniu sił Chaosu, lecz przemierzając jego ulice bohaterowie wciąż napotykali ślady niedawno zakończonych walk.
Swoje pierwsze kroki bohaterowie do świątyni Sigmara. Ojciec Morten, któremu oddali Ikonę Sigmara nie szczędził im podziękowań. Nim jednak zdążyli spożytkować zdobytą w ten sposób gotówkę komendant straży, Urlich Schutzmann wezwał ich do siebie. Przez chwilę bohaterowie byli oszołomieni i wściekli, gdyż oskarżono ich o morderstwo ojca Mortena. Sprawnie jednak przekonali stróża prawa do swojej niewinności a ze względu na lokalne braki kadrowe w straży miejskiej sami obiecali zająć się śledztwem.
Szybko odkryli, iż ojciec Morten został zabity zatrutą strzałką. Dzięki współpracy z władzami powiązali to morderstwo z trzema innymi, dokonanymi przed kilkom dniami w podobny sposób. Tropy prowadziły do kanałów pod miastem a głównymi podejrzanymi wydali się na wpół legendarni szczuroludzie. Bohaterowie, bez wahania wyruszyli na poszukiwania.
Przezwyciężając obrzydzenia elf Gildril prowadził drużynę odkrytym tropem Skawena. Kanały są jednak bardzo nieprzyjemnym i niebezpiecznym miejscem. Zmęczony wędrówką, ciemnością i okropnym smrodem elf sprowokował atak kilkunastu gigantycznych szczurów. Stwory te rzuciły się na bohaterów, którym trudno było walczyć w ciasnym tunelu. Przerażony walką mag Martel uciekł na zewnątrz. Walczący na frącie elf Gildril prawie zginął zagryziony przez szczury i tylko przypadkowe poślizgnięcie się i upadek z wąskiego chodnika do płynącego nurtu ścieku uchronił go przed śmiercią.
Walkę jednak zakończyli sukcesem, zabijając 8 gigantycznych gryzoni. Przyjaciele wydobyli elfa ze ścieku, Ermintruda opatrzyła wszystkim rany i pogrążeni w ciemnościach bohaterowie poczęli zastanawiać się co począć dalej.
